τυλοφθόρος

-α, -ο, Ν

1. αυτός που φθείρει, που εξαλείφει τους τύλους

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα τυλοφθόρα

(φαρμ.) ουσίες που μαλακώνουν ή διαλύουν την κεράτινη στιβάδα τού δέρματος και χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη τών κάλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τύλος + -φθόρος (< φθείρω), πρβλ. ψυχο-φθόρος. Η λ. μαρτυρείται από το 1890 στον Σ. Α. Κουμανούδη].

————————

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν

το ουδ. ως ουσ. το τυλοφθόρο

(ενν. φάρμακο) (φαρμ.) ουσία που διαλύει ή μαλακώνει την κεράτινη στιβάδα τού δέρματος και χρησιμοποιείται, τοπικά, για την αφαίρεση τών κάλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τύλος + -φθόρος (< φθείρω)].